اصلا اگر زندگی دارای مفهومی باشد. پس باید رنج هم معنایی داشته باشد.رنج، بخش غیرقابل ریشه کن شدن زندگی است. گرچه به شکل سرنوشت و مرگ باشد ؛زندگی بشر بدون رنج کامل نخواهد شد. به شیوه ای که انسان سرنوشت و همه رنج هایش را می پذیرد ( به شیوه ای که صلیب خود را بدوش می کشد ) . فرصتی می یابد که حتی در دشوارترین شرایط معنای ژرفتر به زندگی بخشد.
